codzienność

Codzienność bywa przytłaczająca. Ostatnie półtora miesiąca dało mi w kość :( Dwoje chorych dzieci w domu potrafi wykończyć, chyba bardziej psychicznie niż fizycznie.Na szczęście najgorsze już za nami. A zaczęło się od zwykłego kataru Basi, później zapalenie płuc i oskrzeli, skierowanie do szpitala, zmiana lekarza i powolne dochodzenie do siebie w domu. Okazało się że małej nie potrzebnie podano od razu antybiotyk co osłabiło jej odporność i infekcja się pogłębiała.  Krzysia dopadła z kolei angina, lekarz nie trafił z antybiotykiem, i znowu zmiana lekarza. Teraz już obydwoje zdrowi, podnosimy odporność coby żadne kolejne choróbsko nas nie dopadło.

Spacerujemy

 Basia rośnie jak na drożdżach. Ma dopiero 9 i pół miesiąca a już zrobiła się z niej mała "zosia samosia".

Wszędzie jej pełno, raczkuje szybciej niż ja chodzę, ulubionym zajęciem stało się otwieranie szafek i szuflad. Ma już 5 zębów i bardzo często robi z nich użytek . Niestety woli mamy ręce bardziej niż gryzaki. Dziś podpełzła do kanapy i ugryzła brata w  łydkę.Płaczu było co nie miara.